آزمایش SGOT (AST)

اشتراک گذاری:

تصویری از جگر انسان

SGOT

آزمایش SGOT

رنج نرمال آزمایش SGOT

5_0 روز : 140_35 U/L

کمتر از 3 سال : 60_15 U/L

6_3 سال : 50_15 U/L

12_6 سال : 50_10 U/L

18_12 سال : 40_10 U/L

بزرگسالان : 35_0 U/L در زنان اندکی کمتر از مردان است.

کهنسالان : کمی بیشتر از بزرگسالان

کاربرد آزمایش SGOT

این آزمایش به منظور ارزیابی بیماران مشکوک به بیماری هپاتوسلولار استفاده می شود.

شرح آزمایش SGOT

این آنزیم در غلظت های بالا در بافت های با فعالیت سوخت و سازی زیاد همانند عضله قلبی ، سلول های کبدی و سلول های عضله اسکلتی وجود دارد. کلیه ، لوزالمعده و گلبول های قرمز نیز حاوی مقادیر کمتری از آن می باشند. اگر سلول های این بافت ها دچار بیماری یا آسیبی گردند ، سلول ها تجزیه می شوند و AST آزاد می گردد و توسط خون برداشته شده و سطح آن بالا می رود. مقدار افزایش AST رابطه یی مستقیم با تعداد سلول های بیمار یا آسیب دیده دارد. به علاوه این افزایش به مدت زمان سپری شده از آسیب دیدگی ، تا زمان خونگیری از بیمار نیز بستگی دارد. AST در مدت چند روز از خون بیمار پاک می شود. سطح AST سرمی 8 ساعت پس از آسیب سلول ها بالا می رود ، در مدت 36_24 ساعت به حداکثر می رسد و طی 7_3 روز به حد طبیعی باز می گردد. اگر آسیب سلولی مزمن باشد ، سطح آن به طور دائم بالا می ماند.

AST در سلول های کبدی نیز وجود دارد ، از این رو بیماری های سلول کبدی موجب افزایش سطح این آنزیم می شوند. سطح AST در هپاتیت حاد تا بیست برابر مقادیر طبیعی افزایش می یابد. در انسداد حاد خارج کبدی ( مانند سنگ صفراوی ) سطح AST به سرعت تا 10 برابر حد طبیعی افزایش می یابد و سپس به سرعت کاهش کاهش پیدا می کند. در بیماران سیروزی ، سطح AST به مقدار التهاب فعال بستگی دارد.

سطح AST سرمی را اغلب با سطح ALT مقایسه می کنند. در بیماران مبتلا به سیروز الکلی ، احتقان کبدی و تومور متاستاتیک کبدی ، نسبت AST/ALT اغلب بیشتر از 1 است. نسبت کمتر از 1 ممکن است در بیماران دچار هپاتیت حاد ، هپاتیت ویروسی یا منونوکلئوز عفونی مشاهده گردد. اگر سطح AST بیشتر از 10 برابر طبیعی باشد ، این نسبت از دقت کمتری برخوردار خواهد بود.

افزایش موقتی AST سرم در بیماران مبتلا به پانکراتیت حاد ، بیماری حاد کلیوی ، بیماری های عضلانی _ اسکلتی یا تروما ممکن است مشاهده می شود. بیماران دچار اختلالات گلبول قرمز ، مثل آنمی همولیتیک حاد و سوختگی های شدید نیز AST بالایی دارند. سطح AST ممکن است در مبتلایان به بری بری یا کتواسیدوز دیابتی یا در بارداری کاهش یابد.

عوامل تداخل کننده آزمایش SGOT

بارداری موجب کاهش سطح AST می شود.
ورزش یبب افزایش سطح می گردد.
کاهش سطح کاذب در افراد دچار کمبود پیریدوکسین ( بری بری ، بارداری ) بیماری کبدی مزمن و شدید ، اورمی یا کتواسیدوز دیابتی مشاهده می شود.

داروهای افزاینده آزمایش SGOT

داروهای ضد فشار خون بالا ، عوامل کولینرژیک ، ضد انعقادهای کومارینی ، داروهای حاوی دیژیتالیس ، اریترومایسین ، ایزونیازید ، متیل دوپا ، ضد بارداری های خوراکی ، اپیات ها ، سالیسیلات ها ، داروهای هپاتوتوکسیک ، رنگ ها و وراپامیل

حتما بخوانید : درباره فشارخون بیشتر بدانیم

روش کار و مراقبت از بیمار

ناشتایی : ندارد.

لوله ی معمول خون : قرمز

در صورت امکان از هرگونه تزریق عضلانی برای بیمار اجتناب گردد.

زمان و تارخ هر گونه تزریق داخل عضلانی ( IM ) را ثبت کنید.

زمان و تاریخ دقیق انجام آزمایش خون را گزارش کنید. این امر به تفسیر زمانی الگوی افزایش آنزیم کمک می نماید.

افزایش سطح SGOT

بیماری های کبدی

هپاتیت
سیروز کبدی
آسیب کبدی ناشی از دارو
متاستاز کبدی
نکروز کبود
جراحی کبد
مونونوکلئوز عفونی با هپاتیت
فرایند انفیلتراتیو کبدی ( مانند تومور ) : این بیماری ها موجی آسیب دیدگی سلول کبدی می شود و سلول مرده تجزیه می گردد. سپس محتویات آن ( از جمله AST ) به بیرون می ریزد و در خون تجمع می یابد. بدین ترتیب سطح AST افزایش پیدا می کند.

بیماری های عضله اسکلتی

ترومای عضله اسکلتی
در پی اعمال جراحی غیر قلبی
تروماهای متعدد
سوختگی عمیق و شدید
دیستروفی عضلانی پیش رونده
به دنبال تشنج
گرما زدگی
بیماری های اولیه عضله ( مانند میوپاتی ، میوزیت ) : این بیماری ها موجب آسیب سلول های عضلانی می گردند و در نتیجه سلول ها می میرند و تجزیه می شوند. محتویات این سلول ها ( از جمله AST ) بیرون می ریزند و در خون تجمع می یابند. بدین ترتیب سطح AST افزایش می یابد.

سایر بیماری ها

آنمی همولیتیک حاد
پانکراتیت حاد : این بیماری ها موجب آسیب سلولی در بافت ها می شوند. در نتیجه سلول ها مرده و تجزیه می شوند. سپس محتویات آنها ( از جمله AST ) به بیرون انتشار می یابد و در خون تجمع پیدا می کند. بدین ترتیب سطح AST افزایش می یابد.