آزمایش D-Dimer

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

آزمایشگاه پاتوبیولوژی غدیر خم آزمایشگاه پاتوبیولوژی طب الرضا آزمایشگاه پاتوبیولوژی آزادگان

راهنمای جوابدهی

مراجعین محترم ، لطفا پس از دریافت پیامک آماده بودن جواب بر روی تلفن همراه خود ابتدا بر روی آزمایشگاه مورد نظر خود کلیک فرمایید و با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور مندرج در قبض آزمایشگاه جواب را دریافت نمایید.

شرح آزمایش

قطعه ی D-Dimer فعالیت ترومبین و پلاسمین را ارزیابی می نماید. D-Dimer قطعه یی حاصل از تجزیه ی فیبرین است که طی فرایند فیبرینولیز و بر اثر تجزیه فیبرین دارای پل عرضی تولید می شود. فعالیت پلاسمین روی لخته پلیمری فیبرین سبب تولید محصولات تجزیه فیبرین و D-Dimer می شود. سنجش D-Dimer برای بررسی مقدار فیبرین تجزیه شده بسیار اختصاصی می باشد. مقادیر D-Dimer در پلاسمای طبیعی قابل اندازه گیری نیست.

این آزمون روشی ساده برای تایید وقوع انعقاد منتشر داخل عروقی ( DIC ) می باشد. نتایج مثبت آزمون سنجش D-Dimer با نتیجه مثبت سایر شاخص های ترومبوز هماهنگی دارد. اندازه گیری D-Dimer اختصاصی تر از FDP است , اما از حساسیت کمتری برخوردار است. بنابراین انجام توام دو آزمون FDP و D-Dimer برای تشخیص DIC از حساسیت و اختصاصیت بالاتری برخوردار خواهد بود.

سطح D-Dimer در اثر تجزیه لخته ی فیبرین توسط ترومبولیتیک درمانی افزایش می یابد. مشکلات ترومبوتیک همانند ترومبوز ورید عمقی ( DVT ) , آمبولی ریوی ( PE ) , کم خونی سلول داسی و ترومبوز ناشی از بدخیمی نیز با افزایش سطح D-Dimer همراه می باشند. از D-Dimer به عنوان آزمون غربالگری مفیدی برای DVT استفاده می کنند. این ۀزمون قادر به شناسایی دقیق مبتلایان به DVT است که باید برای اسکن داپلکس وریدی فرستاده شوند. با این وجود , آزمایش D-Dimer اغلب در بیمارانی که مدتی بستری بوده اند مثبت می گردد. اگر آزمایش D-Dimer منفی گردد , احتمال زیادی می رود که بیمار PE/DVT نداشته باشد و نیازی به آزمایش های بیشتری ندارد. آزمون D-Dimer برای PE بسیار حساس و اختصاصی است. چنان چه سطح D-Dimer در بیماران مراجعه کننده به بخش اورژانس با روش الیزا منفی گردد , نتیجه حاصل از ارزش پیش گویی منفی بالایی برای PE برخوردار خواهد بود.

نکته ی آخر آنکه از آزمون D-Dimer می توان برای تعیین طول مدت درمان ضد انعقادی در مبتلایان به DVT استفاده کرد. اگر یک ماه پس از قطع درمان ضد انعقادی , سطح D-Dimer غیر طبیعی باشد , میزان احتمال عود DVT زیاد است. این میزان را می توان با از سرگیری درمان ضدانعقادی کاهش داد.

عوامل تداخل کننده

در بیماران لیپمیک سطح D-Dimer ممکن است کاهش یابد.

وجود فاکتور روماتوئیدی با غلظت بیشتر از 50 IU/Ml ممکن است سبب افزایش سطح D-Dimer شود.

روش کار و مراقبت از بیمار

ناشتایی : ندارد

لوله ی معمول خون : آبی

به خاطر داشته باشید که اگر بیماری داروهای ضد انعقاد مصرف می کند یا دچار بیماری انعقادی می باشد , زمان خونریزی طولانی می گردد.

افزایش سطح

انعقاد منتشر داخل عروقی ( DIC ) : انعقاد و فیبرینولیز به طور سریع و همزمان در داخل عروق کوچک رخ می دهند. در اثر فعالیت پلاسمین روی لخته پلیمری فیبرین , D-Dimer تولید می شود.

فیبرینولیز اولیه

طی درمان فیبرین زدایی یا ترومبولیتیک درمانی : D-Dimer در اثر فعالیت پلاسمین روی لخته پلیمری فیبرین تولید می شود.
ترومبوز ورید عمقی
آمبولی ریوی
ترومبو آمبولی شریانی
کم خونی داسی شکل با یا بدون بحران انسداد رگ : فیبرینولیز داخلی , هرچند غیر موثر , باز هم موجب هضم مقداری لخته ی فیبرینی توسط پلاسمین شده و D-Dimer وارد گردش خون سیستمیک می گردد.
بارداری
بدخیمی
جراحی : حالات بالینی فوق الذکر به درجات متفاوتی با پیدایش لخته و فیبرینولیز همراه می باشند. D-Dimer در اثر فعالیت پلاسمین روی لخته پلیمری تولید می شود.