آزمایش Tacrolimus

اشتراک گذاری:

Tacrolimus

داروی تاکرولیموس

کاربردهای بالینی داروی تاکرولیموس

پایش غلظت کل تاکرولیموس خون در طی درمان جهت جلوگیری از رد پیوند به خصوص به افرادی که سوبسترای CYP3A4 ، مهارکننده یا القاکننده تجویز می گردد . تعدیل دوز دارو برای بهینه سازی مهار سیستم ایمنی و به حداقل رساندن سمیت دارو.  ارزیابی سازگاری دارو با بدن بیمار.

تفسیر

اکثر افراد پاسخ مناسبی به درمان با تاکرولیموس در سطوخ خونی ng/ml 15- 5 می دهند. محدوده درمانی مناسب ممکن است با نوع پیوند، پروتکل تست و دستورالعمل ها متفاوت باشد. محدوده درمانی بر پایه زمان نمونه گیری استوار است ( بلافاصله قبل از دوز زمانبندی شده). در سایر زمانها نتایج بالاتری حاصل می شود. در سنجش اختصاصی تاکرولیموس واکنش متقاطع با سیکلوسپورین، متابولیت های سیکلوسپورین، سایرولیموس و متابولیت های سایرولیموس ایجاد نمی شود.

عوامل مداخله گر داروی Tacrolimus

افزایش پروتئین، بیلی روبین، تری گلیسرید در نتایج تداخل ایجاد می کند.  یکسری از داروها  باعث افزایش کاذب در نتایج تست می گردند که عبارتند از : استامینوفن، آمیکاسین، آزیترومایسین، کاربامازپین، سفازولین، سایمیتیدین، سیکلوسپورین، دیگوکسین، اریترومایسین، فلوکونازول، فروسماید، جنتامایسین، آسیکلوویر، کتوکونازول، لیدوکائین، نیفدیپین، پنی سیلین، پردنیزون، فنوباربیتال، فنی توئین، رانیتیدین، توبرامایسین، سولفومتوکسازول، والپوریک اسید، وارپامیل، گانسیکلوویر و سفتریاکسون.

✅ با ما در مسیر سلامتی گام بردارید ✅