اشتراک گذاری:

تصویری از یک خانم در طبیعت که آبریز بینی دارد

IgE

آزمایش آلرژی (ایمونوگلوبولین E)

 

رنج نرمال آزمایش IgE

ایمونوگلوبولین (IgE) E کل سرم

بزرگسالان : 100 _ 0 IU/ML

کودکان :

  • 23 _ 0 ماه : 13_0 IU/ML

  • 5 _ 2 سال : 56_0 IU/ML

  • 10 _ 6 سال : 85_0 IU/ML

 

کاربرد آزمایش IgE

آزمایش خونی آلرژی جایگزینی برای آزمون پوستی آلرژی به منظور تشخیص آلرژی به عنوان علت ظهور مجموعه یی از نشانه های خاص می باشد. به علاوه ، این روش برای شناسایی آلرژن خاصی که فرد را مبتلا ساخته نیز مفید است. این شیوه به خصوص هنگامی سودمند می باشد که انجام آزمون پوستی آلرژی منع شده باشد.

 

شرح آزمایش IgE

اندازه گیری IgE سرم روشی موثر برای تشخیص آلرژی و به خصوص برای شناسایی آلرژن ( ماده یی که فرد به آن آلرژی دارد ) است. وقتی اشخاص آلرژیک با آلرژن تماس پیدا می کنند ، سطح IgE سرم افزایش می یابد. دستجات گوناگونی از آلرژن ها می توانند  موجب آغاز پاسخ آلرژی شوند. این ها شامل پوسته بدن حیوانات ، غذاها ، پولن ها ، گرد و غبار ، کپک ها ، سموم حشرات ، داروها و مواد موجود در محیط کار افراد می باشند.

اگرچه آزمون های پوستی نیز می توانند یک آلرژن خاص را شناسایی نمایند ؛ با این وجود سنجش سطح سرمی IgE در مواقعی مفید واقع می گردد که نتیجه ی آزمایش پوستی مبهم باشد ، یا آلرژن به شکل مناسب جهت تزریق جلدی در دسترس نباشد ، یا وقتی احتمال می رود در صورت تزریق آلرژن به بیمار ، وی دچار واکنش آنافیلاکتیک گردد. IgE به ویژه در مواردی سودمند است که انجام آزمایش پوستی دشوار باشد ( مثلا در نوزادان ، یا مبتلایان به درماتوگرافیسم ، یا درماتیت وسیع ) و همیشه هم ضرورتی ندارد تا بیمار را از مصرف کردن آنتی هیستامین منع کنیم. تصمیم گیری راجع به انتخاب روش تشخیصی آلرژی و شناسایی آلرژن بستگی به فاصله زمانی میان تماس با یک آلرژن و انجام آزمایش ، گروه آلرژن ، سن بیمار ، احتمال بروز آنافیلاکسی و اندام هدف مبتلا ( پوست ، ریه ها ، روده و ... ) دارد. به طور کلی تست پوستی آلرژی روش ارجح در مقایسه با انواع مختلف آزمایش های in vitro برای بررسی وجود آنتی بادی های خاص IgE می باشد ، زیرا نه تنها حساس تر و اختصاصی تر است بلکه کاربرد آن آسان تر و کم هزینه تر نیز می باشد.

از سنجش IgE ، همانند آزمون های پوستی تحریکی ، نه تنها برای تشخیص آلرژی ، بلکه برای شناسایی آلرژن نیز استفاده می شود تا بتوان یک رژیم مناسب ایمنی درمانی طراحی نمود. به طور کلی افزایش سطح IgE کل برای بیماری آلرژی از ارزش تشخیصی برخوردار است. آزمون خونی آلرژی از نظر IgE اختصاصی ، یک آزمایش in vitro است که در آن IgE اختصاصی را با یک آلرژن خاص مجاور می کنند. از زمان ابداع محلول های مایع آلرژن ، استفاده از آزمایش خونی آلرژی به صورت in vitro به نحو چشمگیری افزایش یافته است. این روش بسیار دقیق تر و کم خطر از آزمون پوستی است.

در بیشتر موارد ، پس از شناسایی آلرژن ، درمان در بیشتر بیماران شامل اجتناب از آلرژن مورد نظر و استفاده از برونکودیلاتورها ، آنتی هیستامین ها و احتمالا استروئید ها می گردد. چنانچه بیمار قبل از آزمایش تحت درمان تهاجمی ضد آلرژی قرار گرفته باشد ، سطح IgE با وجود ابتلا به آلرژی ممکن است افزایش پیدا نکند.

آلرژی نسبت به محصولات حاوی لاتکس یکی از آلرژی های شایع و رو به افزایش است که بسیاری از کارکنان صنایع و بیشتر کارمندان خدمات درمانی در معرض آنند. این حالت نوعی آلرژی است که امکان دارد در بیمارانی که به سایر مواد آلرژی ندارند ، در اثر تماس بیش از اندازه پدید آید. به علاوه بیمارانی که در تماس با لاتکس هستند ، چنانچه تحت روش های جراحی ، یا هر روش دیگری قرار گیرند که در آن کارمندان خدمات درمانی دستکش های لاتکس می پوشند ، در معرض خطر واکنش آلرژی قرار می گیرند. در اینگونه بیماران می توان با استفاده از روش سنجش ایمیونومتریک نشاندار با آنزیم به آسانی وجود IgE اختصاصی ضد لاتکس را شناسایی نمود. میزان صحت این آزمون 94% می باشد.

روش های گوناگونی برای اندازه گیری IgE وجود دارد. یکی از قدیمی ترین شیوه های مورد استفاده ، آزمایش رادیوآلرگوسوربنت (RAST) می باشد. آزمون آنتی بادی های نوع IgG را نیز می توان انجام داد که شاید از همبستگی دقیق تری میان آلرژن و نشانه های آلرژن برخوردار باشد. آزمایش آنتی بادی های نوع IgG نیز همانند نوع IgE اغلب به صورت یک " مجموعه " انجام می شود. برای مثال " مجموعه آزمون های گوشت " می تواند شامل آنتی بادی های IgE یا IgG علیه مرغ ، اردک ، غاز و بوقلمون باشد. آزمون برای " مجموعه میوه ها " می تواند شامل IgE یا IgG علیه سیب ، موز ، هلو و گلابی باشد. چنانچه آزمون ها به صورت " مجموعه " انجام پذیر باشند ، از هزینه ی انجام آزمایش ها کاسته می شود. آزمون های مربوط به آنتی بادی های اختصاصی آلرژن را نیز می توان به صورت یک " مجموعه " انجام داد.

 

موارد منع کاربرد آزمایش IgE

مبتلایان به آلرژی های متعدد زیرا نمی توان برای شناسایی آلرژن به خصوصی اطلاعات به دست آورد.

 

عوامل تداخل کننده آزمایش IgE

بیماری های همزمان که با افزایش سطح IgG همراهند سبب نتایج منفی کاذب خواهند گشت.

 

داروهای افزاینده آزمایش IgE

کورتیکو استروئید ها

 

روش کار و مراقبت از بیمار

ناشتایی : ندارد

لوله ی معمول خون : طلایی

به بیمار خاطرنشان کنید که آلرژن مورد ظن را با نمونه خون بیمار در آزمایشگاه مخلوط خواهند نمود و بیمار با این روش آزمایش دچار هیچگونه واکنش آلرژی نخواهد گشت.

در مورد درمان اخیر آلرژی با داروهای کورتیکواستروئیدی از بیمار سوال نمایید.

 

نتایج آزمایش و اهمیت بالینی

  • بیماری های در ارتباط با آلرژی

  • آسم

  • درماتیت

  • آلرژی غذایی

  • آلرژی به لاتکس

  • آلرژی شغلی

  • رینیت آلرژیک

  • آلرژی دارویی

  • آنژیوادم : در پاتوفیزیولوژی تمامی بیماری های فوق واکنش های ایمنی دخیل است. IgE واسطه " پاسخ آلرژیک " است و انتظار می رود که در این بیماری ها افزایش یابد.

 

سایر آزمایش های مربوط

آزمون پوستی آلرژی

سنجش کمی ایمونوگلوبولین

 

 

 با ما در مسیر سلامتی گام بردارید  

© 2017 تمامی حقوق این وب سایت محفوظ و متعلق به آزمایشگاه گروه رهسا می باشد. | طراحی و اجرا توسط شرکت پیوند طب و نرم افزار