آزمایش Albumin

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

آزمایشگاه پاتوبیولوژی غدیر خم آزمایشگاه پاتوبیولوژی طب الرضا آزمایشگاه پاتوبیولوژی آزادگان

راهنمای جوابدهی

مراجعین محترم ، لطفا پس از دریافت پیامک آماده بودن جواب بر روی تلفن همراه خود ابتدا بر روی آزمایشگاه مورد نظر خود کلیک فرمایید و با وارد کردن نام کاربری و رمز عبور مندرج در قبض آزمایشگاه جواب را دریافت نمایید.

کاربرد آزمایش آلبومین Albumin

آزمایش آلبومین سرم خون معمولاً بخشی از مجموعه آزمایش‌هایی است که برای بررسی عملکرد کلیه‌ها و کبد انجام می‌شوند.آلبومین پروتئینی است که توسط کبد ساخته شده و بافت ها را تغذیه می کند و ازنشت مایعات از رگ های خونی جلوگیری کرده، و در انتقال ویتامین ها، هورمون ها، داروها و موادی مثل کلسیم به تمام بدن نقش دارند. تست آلبومین می تواند به عنوان بخشی از پانل کبدی (Liver Panel) جهت سنجش عملکرد کبدی یا همراه با تست های کراتینین، نیتروژن اوره ی خون (BUN) یا پانل کلیوی (Renal Panel) جهت بررسی و ارزیابی عملکرد کلیه ها درخواست داده شود.

شرح آزمایش آزمایش آلبومین Albumin

آلبومین به انگلیسی: (Albumin) عموماً به گروهی از پروتئینهای محلول در آب (در آب حل می‌شود) گفته می‌شود اما در بدن انسان از نظر کاربرد و مقدار یکی از مهم‌ترین پروتئین‌های درون پلاسما بوده و جزو پروتئین‌هایی است که گلیکوزیله نمی‌شود. غلظت آلبومین موجود در خون انسان حدود ۳/۶–۵/۲ گرم بر دسی لیتر است و این مقدار درصورت نیاز بدن تا دوبرابر نیز افزایش می‌یابد و میزان سنتز روزانه آن به‌طور تقریبی ۱۴۰ گرم می‌باشد. آلبومین در کبد ساخته شده و میزان تولید آن حدود ۱۵ گرم در روز است. نیمه‌عمر آلبومین در بدن ۲۰ روز است و روزانه نزدیک به ۴٪ تخریب و جایگزین می‌گردد.

آلبومین پروتئین اصلی خون است. پروتئین ساده و فاقد کربوهیدرات است. در pH فیزیولوژیک بار منفی دارد (سریع‌ترین حرکت الکتروفورزی را بعد از پرآلبومین به قطب آند دارد). وظیفه آن حفظ فشار اسمزی خون است؛ بنابراین هنگام دهیراتاسیون که آلبومین کاهش می‌یابد ما شاهد خیز یا ادم خواهیم بود. آلبومین با ظرفیت ۲ به بیلی روبین متصل می‌شود (سولفونامیدها با بیلی روبین برای اتصال به آلبومین رقابت کرده و باعث افزایش بیلی روبین می‌شوند و سپس موجب عبور آن از سدخونی مغزی و آنسفالوپاتی کرنیکتروس در کودکان می‌شود) آلبومین با ظرفیت ۱۰ به اسیدهای چرب متصل می‌شود. همچنین به یون‌های کلسیم، منیزیم و مس نیز متصل می‌شود. همچنین مقداری اسیدآمینه تریپتوفان پلاسمایی را نیز حمل می‌کند. آلبومین به آهن متصل نمی‌شود. درصدی نیز از هورمون‌های تیروئیدی با آلبومین در خون حمل می‌شوند. آلبومین به عنوان حامل مس می-باشد چون اتصال سست با این یون دارد بنابراین راحت مس خود را می‌دهد. در هنگام اسیدوز به علت اینکهH^+ افزایش می‌یابد سبب شکست اتصال کلسیم با آلبومین می‌شود و در نتیجه باعث افزایش Ca2+ می‌گردد ولی کلسیم توتال ثابت است. همچنین در بیماری‌های کبدی به علت اینکه کبد نقص دارد و نمی‌تواند آلبومین را سنتز کند میزان آن کاهش می‌یابد. در بیماری‌های کلیوی نیز چون نقص در باز جذب پروتئین‌ها وجود دارد مقادیر آن کاهش می‌یابد. کاهشی مشابه در سوءتغذیه به علت کمبود دریافت پروتئین مانند کواشیرکور دیده می‌شود، کاهش آن در التهاب به همراه افزایش کورتیزول نیز مشاهده می‌گردد، در حالت اخیر چرخه اوره فعالیت حداکثری خواهد داشت. نکته: در تمامی مواردی که میزان آلبومین خون کاهش می‌یابد کاهش کلسیم به همراه منیزیوم نیز دیده می‌شود ولی این کاهش اثری بر روی کلسیم یونیزه ندارد و مقدار آن همچنان ثابت است. افراد مبتلا به آنآلبومینی تنها خیز ملایمی را نشان می‌دهند، معتقدند در این موارد سایر پروتئین‌های پلاسمایی افزایش یافته تا کمبود آلبومین را جبران کنند. سالسیلات‌ها می‌توانند باعث آزاد شدن بیلی‌روبین از آلبومین شوند، لذا مصرف آسپرین در کودکانی که هیپربیلی‌روبینمی غیرکونژوگه دارند می‌تواند خطر کرینکتروس را افزایش دهد.

✅ با ما در مسیر سلامتی گام بردارید ✅