اشتراک گذاری:

نام آزمایش
Thyroid Microsomal Ab
نام روش اندازه گیری
CLIA

کاربرد
این آزمون عمدتا به منظور تشخیص افتراقی بیماری های تیروئید همانند تیروئیدیت هاشیموتو و تیروئیدیت لنفوسیتی مزمن ( در کودکان ) به کار می رود.
روش کار و مراقبت بیمار
ناشتایی : ندارد لوله ی معمول خون : قرمز
سایر آزمایش های مربوط
آنتی بادی ضد تیروگلوبولین
افزایش سطح
• تیروئیدیت مزمن ( تیروئیدیت هاشیموتو ) : آنتی بادی های ضد میکروزومی به میکروزوم های درون سلول های تیروئید حمله می کنند. کمپلکس های ایمنی با واسطه سیستم کمپلمان فرایندی التهابی و تخریبی در غده پدید می آورند. • آرتریت روماتوئید (RA) • بیماری کلاژن – روماتوئیدی : رابطه آن با سایر بیماری های خود ایمن کاملا شناخته شده است ، اما مکانیزم آن همچنان نامعلوم است. • کم خونی پرنیسیوز : آنتی بادی های ضد سلول جداری به همراه آنتی بادی های ضد میکروزومی وجود دارد. • تیروتوکسیکوز • هیپوتیروئیدی • کارسینوم تیروئید : در اثر این بیماری های مخرب ، میکروزوم ها به خارج از غده تیروئید تراوش شده و سیستم ایمنی را تحریک می نمایند و آنتی بادی های ضد میکروزومی تولید می کنند. • میکسدم : آنتی بادی های میکروزومی ضد تیروئید ، سلول تیروئید را تخریب می نمایند و منجر به کاهش عملکرد این غده می شوند.

نوع نمونه
"سرم ، پلاسما EDTA ، پلاسما هپارینه"
حجم نمونه
1 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
0.5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
"7 روز در دمای 8 -2 c˚ ، سه ماه در 20- c˚"
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
اطلاعات لازم از بیمار
سن بیمار
معیار رد نمونه
"حجم کم ، همولیز ، ایکتریک ، لیپمیک"

شرح آزمایش
آنتی بادی های میکروزومی تیروئید معمولاً در مبتلایان به انواع گوناگون بیماری های تیروئیدی مشاهده می شود. این آنتی بادی ها در 90_70% مبتلایان به تیروئیدیت هاشیموتو وجود دارد. آنتی بادی های میکروزومی در پاسخ به میکروزوم های فراری از سلول های اپی تلیال تیروئیدی احاطه کننده فولیکول تیروئید ، ساخته می شوند. سپس این میکروزوم های فراری به عنوان آنتی ژن عمل می نمایند و موجب تحریک تولید آنتی بادی می شوند. این کمپلکس های ایمنی آغازگر تاثیرات التهابی و سیتوتوکسیک بر فولیکول تیروئید می باشند. این آزمایش اغلب به همراه آزمون آنتی بادی ضد تیروگلوبولین انجام می گیرد تا حساسیت و اختصاصیت آن افزایش یابد. با وجود آنکه افزایش سطح آنتی بادی میکروزومی در انواع زیادی از بیماری های تیروئیدی مشاهده می گردد ، اما شایع ترین آن تیروئیدیت مزمن ( تیروئیدیت هاشیموتو در بزرگسالان و تیروئیدیت لنفوسیتی در کودکان و جوانان ) است. این دو بیماری التهابی مزمن با سایر بیماری خود ایمنی ( کلاژن – عروقی ) در ارتباط هستند. 12% زنان طبیعی و 1% مردان طبیعی از نظر وجود آنتی بادی ضد میکروزومی مثبت هستند. حساس ترین سنجش آنتی بادی های ضذ میکروزومی ، اندازه گیری آنتی بادی ضد تیروئید پراکسیداز ( آنتی TPO ) است. این سنجش به روش رادیوایمونو اسی و آنزیم ایمونواسی انجام می شود. معمولا آنتی TPO به همراه آزمایش آنتی بادی ضد تیروگلوبولین انجام می شود که در این حالت اختصاصیت و حساسیت آن افزایش چشمگیری پیدا می کند. آنتی TPO تقریبا در همه ی مبتلایان به تیروئیدیت هاشیموتو ، در بیشتر از 70% مبتلایان به بیماری گریوز و به درجات متغیری در افراد مبتلا به بیماری های غیر تیروئیدی خود ایمن وجود دارد. آنتی TPO با شدت انفیلتراسیون لنفوسیتی تیروئید ( التهاب ) هماهنگی دارد. سطح بالای آنتی TPO در 10_5% افراد سالم نیز مشاهده می گردد.
مقادیر مرجع
تیتر : کمتر از IU/ML 9

ورود آزمایشگاه‌ها

ورود پزشکان

ورود مراجعین

راهنمای جوابدهی